...මම විතරයි..

                        මගේ අම්ම මාව දාල ගිහින් අකීබ් මාව දාල ගිහින්..මේක නපුරු හීනයක්ද දෙවියනේ.මුලු ලොකෙම මගෙ වටේට හයියෙන් කැරකෙනව වගේ දැනුනා..මගෙ කකුල් පන නැති වේගෙන ආව.අනේ මාව වැටෙයි කියල මම හිතද්දිම මැඩම් මාව අත් දෙකෙන්ම අල්ලගත්ත..

             "අනේ මැඩම් මෙක නපුරු විහිලුවක් නේද කාගෙ හරි"

           මැඩම් මාව කවදාවත් නැතුව තුරුල් කරගත්ත..."අනේ අකීෆා ජිවිතේ හැටි ඔහොම තමයි දුව..දැන් අඩන්නෙපා ඇඩුව කියල මොනව්වත් වෙන්නෙ නෑ දුව"

                          "මම දන්නේ නෑ මැඩම්"
           මේක හීනයක් මෙක හීනයක් මේක හීනයක් මම මටම මුමුනගත්ත..මම මගෙ ඇස් දෙක තද කරල වහගත්ත..එතකොටම ලොකු කදුලු බින්දු දෙකක් කම්බුල දිගේ  ගලාගෙන ගියා..

              "දුව ඔයාව එක්කන් යන්න මම සුනෙත් අන්කල්ලට එන්න කිව්ව දැන් තව ටිකකින් එයාල එයි එතකන් ඔහොමම ඉදගෙන ඉන්න අකීෆා"

           හැමදාම මට් බනින ගහන මැඩම් අද මගෙ අම්ම තරම් කාරුනිකව කතා කරනව... අම්මා...අම්මා... ඒ පුන්චි සිතුවිල්ලත් එක්කම අම්මව මට මැවිල පෙනුනා අනේ මගෙ අම්ම නෑනේ මම කොහොම හිතන්නද ඒක

    "මැඩම් මම එයාල එනකම් ගේට් එක ගාවට වෙලා ඉන්නම්"

       මැඩම් මොකක්වත් කියන්නත් කලින් මම පුටුවෙන් නැගිටල ග්‍රව්න්ඩ් එක පැත්තට දිව්ව.

             කෙවීන් මම එන්කම් තාමත් එතනම හිටියේ..දැන් තප්පර ගානකට කලින් තිබ්බ ලස්සන නෑ..මුලු පරිසරේම මහ මූසල පාටයි කියලයි මට හිතුනේ.

                 කෙවීන්ට මූන දෙන්න මට හිත හයිය නෑ මට බෑ කාටවත්ම මේ ගැන කියන්න මට තනිවෙන්න ඕනි කෑ ගහල අඩන්න ඕනි

"අකීෆා මම ඔයා එනකම් හිටියේ මොකෝ එ පාර් මැඩම් ගැහුවද අදත්"

         එයා වෙනදටත් වඩා ලස්සනට හිනා වෙල ඇහුවේ..ඒත් මට කතා කරගන්න බෑ මාව වෙව්ලනව. මම එයාව මගෑරල අපේ පන්තිය පැත්තට දිව්ව.පන්තියට යන පඩිපෙල පාලුයි ඉස්කෝලෙ ඇරිල හින්ද කවුරුවත්ම නෑ

              මට ඕනි වුනේ හැන්ගෙන්න...මුලු ලොකෙන්ම හැන්ගෙන්න..හිටන් ඉන්න තරම්වත් හයියක් තිබ්බේ නෑ මම එහෙමම පඩිපෙලේ ඉදගත්ත...අඩන්න තරම් හේතුවක් හිතුනේ නෑ..මට කිසිම දෙයක් හිතාගන්න බැරුව හිටියේ... කල්පයක් තරම් දිග තප්පර ගානක්..අකීබ්ගෙ මූන....මම එයාට බැන්න විදිය අම්මට උදව් නොකරපු හැටි..හැමදේම මේ දැන් වෙනව වගේ මගෙ ඉස්සරහ මැවිල පෙනුනා

             "අනේ අකීබ් මට සමවෙන්න ඔයා ගෙ නන්ගි මම.., අනේ අකීබ් මාව දාල යන්න අයිතියක් නෑ ඔයාට අනික මේවගේ පොඩි දේකට මාව දාල යන්න තරම් බබෙක්ද ඔයා"
අකීබ් මගේ ඉස්සරහ කියල හිතෙන් මවන් මම හිමින් කිව්ව

මම අත් දෙකෙන් ඇස් දෙක තද කරල වහගත්ත ...ඇති තරම් කෑ ගහල ඇඩුවා..
අනේ අම්මි ඔයයි අකීබුයි ඇර මට කව්ද ඉන්නේ මට කවුද ඉන්නෙ අම්මි

මම කෑ ගැහුව කාට ඇහුනත් කමක් නෑ කියල මම මගෙ අත් දෙකෙන් මාවම තුරුල් කරන් කෑ ගැහුවා ඒත් අම්මිටවත් අකීබ්ටවත් ඇහුනේ නෑ... අකීබ් ඇවිත් මට කතා කරනවනම් ...දැන් අම්මි ඇවිත් මම එනෙකම් ගේට් එක ගාව ඉන්නවනම්..ශිට් ආයේ කවදාවත් එහෙම වෙන්නේ නෑ කවදාවත්ම අම්මි එන්නේ නෑ අකීබ් මට කතා කරන්නෙ නෑ


මම මොනාද කරන්නෙ කොහිද ඉන්නෙ හැමදාම සුනෙත් අන්කල්ලගෙ දිහා ඉන්න බෑ..සුනෙත් අන්කල්ල හිටියෙ අපිට ගෙව්ල දෙකක් එහායින් අපේ හැමදේකටම හිටියේ එයා අපිට කියල නෑයෙක්වත් නෑ..

"අකීෆා අනේ අඩන්නෙපා ඔහොම "
කෙවින් මම හිටිය තැනට ඇවිත් දැන් කොච්චර වෙලාද දන්නෙ නෑ..එයා කතා කරනකම් මම එයා හිටිය බව දන්නේ නෑ

Add caption

"අනේ කෙවීන් එයාල මාව දාල ගිහින් කෙවීන් ඇයි කෙවීන් මාව අරන් නොගියේ එයාල"

කෙවීන් මොකුත්ම නොකිය මාව තුරුල් කරගත්ත.තුරුල් කරන් මගෙ කොන්ඩෙ ඇතුලෙන් එයාගෙ අත දාල මගෙ ඔලුව

අතගෑව පුදුම තරම් ආදරෙන් ..එයාගෙ පපුව ගැහෙන හඩ පවා මට ඇහුන..මම ආයෙමත් කෑ ගහල ඇඩුව.කෙවින් ඇදන් හිටිය නිල් ජර්සිය තෙමාගෙන එයාගෙ සුදු ශර්ට් එකටම මගෙ කදුලු ගිහින් තෙමුනා..

එතකොටම ටානිය දුවගෙන ආව එතනට.
ඒත් කෙවීන් මාව තුරුල් කරන් ඉන්නව දැකල එයා අයෙම යන්න හැරුන

"ටානි මාව දාල යන්නෙපා මට කවුරුවත් නෑ
"

"අනේ අකී මම කවමදාව්ත් ඔයාව දාල යන්නේ නෑ"

කෙවීන්ට තූර්ල් වෙලා ඉද්දිම මම ටානිගෙ අත තද කරල අල්ලගත්ත

"අකීෆ සුනෙත් අන්කලුයි මානෙල් ආන්ටියි ඇවිත් ඔයව එක්කන් යන්න දැන් කදුලු පිහිදගන්නකො හොද ලමය වගේ"

"මට යන්න බෑ කෙවීන් මම කෙවින්ගෙ ඇස් දිහා කෙලින්  බලල තව ටිකක් තුරුල් උනා..එය මගෙ උරහිසෙන් අල්ලල් මාව ඈත් කරල කදුලු එයාගෙ අත් වලින් පිහිදුවා

"අඩන්නෙප අකී ඇඩුව කියල වෙනස් වෙන්නෙ නෑ මොකුත්.ඔයාට මම ඉන්නවනේ..,ටානිත් ඉන්නව.,ඉමාන්,අපි හැමෝම ඉන්නව ඔයා ගාව "

"අකී මාත් එන්නම්ද ඔය එක්ක සුනෙත් අන්කල්ලගෙ ගෙදර යන්න ටීචර් කමක් නෑ කිව්ව ඔයා එක්ක ගියාට ප්‍රැක්ටිස් ඉන්නැතුව"

කමක් නෑ ටානි ඔයා ඉන්න මට පුලුවන් තනියම යන්න

මම එහම කියල බෑග් එකත් දාගෙන යන්න හදද්දිම මාව වැටෙන්න ගිය කකුල් පන නැතුව කෙවින් මාව අල්ලගත්ත..

"නෑ නෑ අකී එහෙනම් අපි දෙන්න කාර් එක ගාව්ට ඔයාව එක්කන් යන්නම්"

මානෙල් ආන්ටි මාව දැකපු ගමන් කාර් එකෙන් බැහල දුව්ල ආව.
"අනේ මගෙ චුටි දූ හොදටම අඩලනේ හ්ම්ම් දැන් අඩන්නෙපා මම ඉන්නවනේ මගෙ මැනික ගාව"

මාව ආන්ටිම් කාර් එකෙන් ඉන්දෙව්ව කෙවීන්ටයි ටානියාටයි යනව කියන්නව්ටහ් මත අමතක වුනා..
කාර් එක යන්න පටන් ගත්ත

"දුව දැන් හොස්පිටල් එකට යන්න  ඕනි නෑනේ

අපි කෙලින්ම අපේ ගෙදර යන් මගෙ දූ එන හින්ද මම ඔයා අසම විදියට අද කෑම හැදුවෙත් බඩගිනිත් නේ දුවට"

ආන්ටි මොකුත් නොවුන් විදිය්ට ඉන්න හදන්නේ මගෙ හිත හදන්න බව ම්ම දන්නව

"අනේ ආන්ටි මට මගෙ අම්මව ඕනි"ආන්ටිගෙ පපුවට තුරුල් වෙලා මම අඩන්න ගත්ත

මම අඩනව දැකල සුනෙත් අන්කල්ගෙ ඇස් වලත් කදුලු.

"මට මගෙ අම්මව ගෙනත් දෙන්න අන්කල් ප්ලීස්"

අන්කල් ඇස් වල කදුලු පිටි අල්ලෙන් පිහිදගන්න ගමන් කිව්ව "දුව අපි මුලින් ගෙදර යන්කෝ හාද"

(මේ කොටස තවම ඉවර නෑ..ඒත් දැනට නවත්තන්න වෙනවා.හෙට ම්ට පොඩි විබාගයක් physics .ඒකට පාඩම් කරන්න ඕනිනේ)